Yeşiller umman kadar derin olurmuş meğer
Onların karşısında eriyormuş kederler
Mavi gözler saflığın yakınlığın timsâli
Aşku hayat verirmiş onların her bir hâli
Elâ gözler severmiş insanı ta yürekden
Âlemde en güzel tip onlarda imiş zaten
Siyah gözler sevdânın bir ilâhi Kâbe’si
Bin renge bedel imiş onların bir tanesi
Şu kuş gibi ruhuma sevgiden kafes örsün
Nasıl olursa olsun baksın kalbimi görsün
Ne elâ istiyorum , ne siyah ne de yeşil
O istediğim gözün önünde sen de eğil
