Rast getirib fend ile seyretti hümâyı
Düştü o dem hâtıra bir beste Rehâvi
Şûle gerek nağme-i Nikriz’e giderken
Vardı gönül Pencigâh’a etti karârı
Anda durup eyledi Mahur’u temâşâ
Düm tere lellâ ile gösterdi Nevâ’yı
Şevk ile Uşşak’a varup bu dili-i mecnûn
Eyledi tanbûr ile bir nağme Bayâti
Sonra Nişâbûr’a kadem bastı o perde
Semt-i Nihavend’den alıp ol meh-i tâbı
Bu gece âh-u figanım çıktı Nühüft’e
