Mis gibi kokardı kar beyaz tenin
Bin aşka bedeldir vuslatın senin
Gönlümde ilk günki haliyle sevgin
Dururken bırakıp gittin Yasemin
Ne kadar masumdu o göz süzüşler
Neş’eli şen şakrak tatlı gülüşler
Bir ömür seninle çok özel düşler
Kurarken bırakıp gittin Yasemin
Nedense hep bana atıldı taşlar
İmâlı bakışlar çatıldı kaşlar
Uykusuz gözümden sel gibi yaşlar
Akarken bırakıp gittin Yasemin
Anlamı kalmadı verdiğin sözün
Gözümden gitmiyor hayâlin yüzün
Şu seven biçâre gönlümü hüzün
Sararken bırakıp gittin Yasemin
