Benim hicrân ile ömrüm serâpa derbeder oldu Bahara doymadan gönlüm gün karardı güller soldu Mecnûn görseydi beni dert ortağım olurdu Gönlümü arasaydı Leylâ’sını bulurdu Ne zaman kaçtımsa aşktan benliğim hep aşkla doldu .
