Açıldı nev-bahar bir gonca-i gül
Gönül arzu eder manend-i bülbül
Düşmüşüm ateşe sevda ne müşkül
Ah gönül vah gönül bî-çâre gönül
Gönül müpteladır sana mehlika
Lâyık mıdır bunca eylemek cefa
Kolay mı çekmesi aşk ile sevda
Ah gönül vah gönül bî-çâre gönül
Bilmem ki n’eyleyim sen cefakâre
Beni bin naz ile kıldın avare
Bu derdime asla bulunmaz çare
Ah gönül vah gönül bî-çâre gönül
