Meyhâne tarabgâh-ı mey âşam-ı cihândır
Peymâne sâfa bahş-ı dil-i pir-i civandır
Vermez feleğe küşe-i meyhâne-i rindan
Zirâ ki o gam def’ine bir özge mekândır
Terketme der-i meykedeyi her söze bakma
Bîgânelere andaki esrar nihandır
İç bâde güzel sevde ne derlerse desinler
Meyhânede yat evde ne yerlerse yesinler