Kendi hüsnün vechi dilberden hüveyda kildı aşk
Çeşmi âşıkdan dönüp ânı temaşa kıldı aşk
Abı gülden gösterip aksi cemâlin dem be dem
Şem’ i gül rûhsarıma hıservi bâla kıldı aşk
Lâilâheillallah Lâilâheillallah
Kendi câmından heman bir cur’a döktü hâke ol
Zülfü nûni aklı hem mecnûnu şeyda kıldı aşk
Gerçi dilber kendidir hem giydi âşık kisvetin
Pes cemâli cilvesin kendi temenna kıldı aşk
Gül yüzüne zülfi müşginden selâsil kıldı aşk
Ehli aşkı besteyi zinciri sevda kıldı aşk
Sığmadı arzu semâyâ hüsni aşkın leşkeri
Bu acep kimsineyi uşşâkı meva kıldı aşk
Nârünûr ile eder mahvismü resmin âşıkın
Seyri kıl hakkı bu hoş resmi ki peyda kıldı aşk
