Kapandı kapısı gönlümün
Gelen sonbaharın hüznüyle
İçimdeki yangın sönmüyor
Aşkın ateşiyle , külüyle
Soldu neş’esi de gönlümün
Soldu rengi bile yüzümün
Unuttu gülmeyi gözlerim
Hasret ateşiye , külüyle
Çözülmez çilesi gönlümün
Bahçelerde açan gülüyle
Saymakla bitmez dertlerim
Aşkın ateşiyle , külüyle
