Islandım aşk yağmurunda
Deniz deryâ umman ne ki
Isıtırdı bakışların
Ateş dolu volkan ne ki
Sürüklersin yaprak gibi
Deli esen rüzgâr ne ki
Dertli ettin sen yıllardır
Çölde gezen Mecnûn ne ki
Hep inlettin durdun beni
Sazlardaki teller ne ki
Ben seninle açıp soldum
Bahçendeki güller ne ki