Hâfızın kabri olan bahçede bir gül varmış
Yeniden her gün açarmış kanayan rengile
Gece bülbül ağaran vakte kadar ağlarmış
Eski şirâzı hayâl etdiren âhengile .
Ölüm âsude bahar ülkesidir bir rinde
Gönlü her yerde buhurdan gibi yıllarca tüter
Ve sein serviler altında kalan kabrinde
Her seher bir gül açar her gece bir bülbül öter .
