Eskiden mevsimler böyle değildi
Bahârın ve yazın adı kalmadı
Nerede Mecnûnlar , nerde Leylâlar
Sevginin ve aşkın tadı kalmadı .
Bülbüller konmuyor artık güllere
Bağımız bahçemiz , döndü çöllere
Benzerken gözyaşı akan sellere
Yıkıldı yuvamız , harcı kalmadı .
Geçmişi arıyor mahzûn gönüller
Doğruyu söyleyen diller kalmadı
Aşığın mızrâbı , sazı değişti
Dostluğa uzanan eller kalmadı .
