Dayayıp dest-i hünermendine sevdâlı serin
Niye mahzun duruyordun yok iken bir kederin
Niye matuf idi bilseydim o dalgın nazarın
Niye solgun niye bitab yine ruhsâr-ı serin
Seni hep hasta-vû bi neşve görünce nâgâb
Gitti hep fart-ı teesürle sükunum eyvah
Bir kusur eylemedim söyle dedimse ey mah
Niye solgun niye bitab yine ruhsar-ı terin .
