Çıkıver vâdiye bir akşam üstü
Yeşili utandır , yeşilliğinden
Yayılsın guruba , tül tül bir büyü
Gözlerimden uzak güzelliğimden .
Alışmışım bir kez , öksüzlüğüme
Bakma , görme beni sevgilim , görme
Yılların örttüğü o gül kokunu
Habersiz dağıt kır çiçeklerine .
Akşam tükenirken soluk ve nemli
Başlar karanlığın daha temelli
Nasıl istemişsen sevgilim , inan !
Öyle saklıyorum yüce sevgini .
