Çıkalım sayd-ı şikâre
Çatarız belki o yâre
Geçmez gönül dilberinden
Dokunur zülf-i nigâre
Hüsnün gören seni ister
Aç yüzünü perçem göster
(Gel gülüm gel aman aman)
Yanıyor aşık-ı bî- çâre
Tarabya’lı bir civane
Hüsnünü gayet beğendim
Sarmaya belin özendim
Ateşin beni yakıyor
Pek sakın zülfü – kemendim
Nakarat
