Camlarda nakışlar belirirken yine yer yer
Hep aynı Nisan yağmurunun damlalarından
Durmuş gibidir sanki zaman pencerenizde …
Bir çağrışımın böyle yoğunlaştığı her an ,
Hep aynı hayâl belli belirsiz görünür de ,
Efsânelerin çizdiği çehrendeki müjde ,
Yağmurla yıkanmış camın ardında gülümser….