Bir İstanbul şarkısı Söylüyorken dudaklar Dar geliyor rûhuma Gurbet elde sokaklar
Çok özledim Ada’yı Üsküdar’ı Moda’yı Binlerce hâtırayı Yalnız İstanbul saklar
Yılların ardı sıra Neş’ e dolu hâtıra Ne mal ne mülk ne para Beni İstanbul paklar
