Artık ne o dün var , ne o rû’yâdan eser
Pek deşme bu yangın yeri deştikçe tüter
Hâlâ anılardan o sıcak rüzgâr eser
Pek deşme bu yangın yeri deştikçe tüter
Günler o kadar boş , geceler öyle harâb
Ses vermez o demler nice dil dökse rebâb
Bin bir soru sorsan da cevab aynı cevab
Pek deşme bu yangın yeri deştikçe tüter .
