Ah Ü Zar-I Aşka Uymuş Kam-Yab Olmuş Gönül Fehmi Tokay Mahur

Âh ü zâr-ı aşka uymuş kâm-ı yâb olmuş gönül
Bak cihânı rüzgâre âsiyâb olmuş gönül
Hep gâmından, mihnetinden derd-i dilden sevgili
İftirâk-ı yâre ağlar bir rebâb olmuş gönül